Μη με ρωτάς που έρχομαι,
μη μερωτάς που πάω ,
γιατί δεν ξέρω αλοίμονο,
δεν ξέρω που τραβάω.

Άσε με μεσ’ τον πόνο μου
κσι στο πικρό μου δάκρυ
να πάρω πια το δρόμο μου
κι’ όπου με βγάλει η άκρη.

Κάποτε εξεκίνησα
με ελπίδες φορτωμένος,
μα τώρα εκατάντησα
ένας απελπισμένος.