Είναι δύσκολο να ζήσω μέσ’ στο ψέμα
και μ’ εσένα να κάνω όνειρα,
δε μπορώ να συγχωρήσω κι άλλα λάθη,
σε μι’ αγάπη που τόσο με πονά.

Είναι δύσκολο να ζήσω μ’ απορίες
κι ιστορίες που κάθε τόσο λες,
δε μπορώ να συγχωρήσω αταξίες
κι αμαρτίες κι ένα σωρό ψευτιές.

Αν μ’ αγαπάς, μη μ’ αφήσεις να κλάψω ξανά,
την αλήθεια να λες κι ας πονά,
στο κακό το μυαλό μου γυρνά,
αν μ’ αγαπάς, μη μου λες άλλα ψέματα πια,
δώσ’ μου όση ζητώ σιγουριά,
κέρδισέ μου ξανά την καρδιά.

Είναι δύσκολο να ζήσω μ’ ένα τρόπο
που το νιώθω πως διάλλεξες εσύ,
δε μπορώ να συγχωρήσω σφάλματά σου,
ψέμματά σου και να `μαστε μαζί.

Είναι δύσκολο να ζήσω μ’ απορίες
κι ιστορίες που κάθε τόσο λες,
δε μπορώ να συγχωρήσω αταξίες
κι αμαρτίες κι ένα σωρό ψευτιές.

Αν μ’ αγαπάς, μη μ’ αφήσεις να κλάψω ξανά,
την αλήθεια να λες κι ας πονά,
στο κακό το μυαλό μου γυρνά,
αν μ’ αγαπάς, μη μου λες άλλα ψέματα πια,
δώσ’ μου όση ζητώ σιγουριά,
κέρδισέ μου ξανά την καρδιά.