Βιόλα τ'Απρήλη άθε του Μάη
ξόμπλι τσι σκέψης έγνοια του νου
ποιος να σε πήρε που νάχεις πάει
τσ'αγής αστέρι και τ'ορανού
λούλουδο τ'Απρηλομάη ο καιμός σου θα με φάει
Ασπρο πουλί μου γλυκό μ’ αιδόνι
του φθινοπόρου οι γερανοί
κτυφά σ'αρπάξανε από κοντά μου
και σκοτεινιάσαν οι ουρανοί
κάτασπρο μου περιστέρι που να βρίσκεσε ποός ξέρει
πρώτη μ’ αγάπη και τελευταία
έλα ν'ερνέψω το λογισμό
κρυφό μου ταίρι δόσμου μαχαίρι
γιά να σκοτώσω το χωρισμό
τ'άστρα φέγγουν στην αυλή μου ξαναγύρισ’ η καλή μου