Όσα ποτέ δε γνώρισα
στα όνειρά μου χώρεσαν τις νύχτες
Ζωή μου πώς σε μπόρεσα
χωρίς ποτέ να παραπονεθώ

Αγάπη σε περίμενα
στον ύπνο μου να `ρθείς
στα όνειρα μονάχα να σε ζήσω.

Τα όνειρα τελειώσανε
τα δάκρυα στεγνώσανε στα μάτια
Τα ρούχα κι αν παλιώσανε
ξανάνιωσε από μέσα το κορμί

Κορμί μου που σε φύλαγα
σαν φλόγα σε κερί
και τώρα με τη φλόγα σου με ντύνεις

Αγάπη δεν περίμενα
να με καταδεχτείς
και με τα δάκρυά μου να με πλύνεις.