Ήρθες και ανάψανε δυο σπίθες
για να λάμψει οι αλήθειες
και το ψέμα να καεί
Είδα να βαδίζει μια ελπίδα
στης αγάπης την λεπίδα
δίχως στάλα να κοπεί

Περίεργες μέρες
φυσάνε αέρες πολλοί
σαν τρελοί...
Περίεργες ώρες
πολλές ανηφόρες
μαζί μα εμείς...
Πουθενά και ποτέ δε χαθήκαμε
και ας μας πήγανε όλα στραβά
πουθενά και ποτέ δε χαθήκαν ψυχές
πόρτες ανοιχτές, ήλιοι και βροχές
περιμένουν αμα θες

Ήρθες πάντα δίπλα μου υπήρχες
να μου δίνεις όσα είχες
και να μου χαμογέλάς...
Είδα σε όποιο δρόμο και να πήγα
πως υπάρχουν τόσα λίγα
περιθώρια καρδιάς...