Σ’ αυτό το μπαρ το σκοτεινό.
Που `ρθα να πιω ένα ποτό.
Κανείς δε με γνωρίζει.
Κάτι μου λέει μια σκιά
Ίσως να είναι απ’ τα παλιά
Κάτι μου ψιθυρίζει

Της παρακμής θέλω να νιώσω την οσμή
Κι ένα φιλί από μια πρόστυχη γυναίκα
Βαθμολογώ τον εαυτό μου με μηδέν
Και σ’ όλους γύρω που κοιτούν τους βάζω δέκα
Της παρακμής θέλω να νιώσω την οσμή
Κι ένα φιλί από μια πρόστυχη γυναίκα

Κι απ’ το μηδέν στο πουθενά
Δεν έχει δρόμο το μετά
Αν δε σου κάνει η ζωή
Την ξεφτιλίζεις
Πάντα θα υπάρχει μια ρωγμή
Σ’ αυτή την άσχημη οσμή
Και όλα τα γκρεμίζεις

Έχω το νου μου ενεργό
Δε θέλω να παρεκτραπώ
Μη ζαλιστώ μ’ ένα ποτό
Και μη ξεφύγω
Περνάει η ζωή μου απ’ το μυαλό
Σαν να `ναι κάτι φυσικό
Κι απόψε όρθιος για μένα θα σταθώ

Της παρακμής θέλω να νιώσω την οσμή
Κι ένα φιλί από μια πρόστυχη γυναίκα
Βαθμολογώ τον εαυτό μου με μηδέν
Και σ’ όλους γύρω που κοιτούν τους βάζω δέκα
Της παρακμής θέλω να νιώσω την οσμή
Κι ένα φιλί από μια πρόστυχη γυναίκα.