Κλειστοί οι δρόμοι γυρνάμε μόνοι
κοίταξε μέσα μου το τραύμα μεγαλώνει
φτηνά αστεία σαν κωμωδία
κάνει το όνειρο να μοιάζει τιμωρία

Χλωμό φεγγάρι που μ’ έχεις πάρει
από μικρό παιδί γινήκαμε ζευγάρι
μα είσαι φοβέρα μες τον αέρα
και δεν υπάρχεις να μου πεις μια καλημέρα

Αφρός στα δάχτυλά μου
γλιστράς μες την καρδιά μου
να `ναι ο ήλιος που με ξύπνησε νωρίς
φωλιάζεις στα όνειρά μου
χάνω τα λογικά μου
μου πες πως θα `ρθεις
μα ακόμα να φανείς

Η σωτηρία στην αμαρτία
και συ αγάπη μου να θέλεις τα πρωτεία
όνειρο μοιάζεις δε με τρομάζεις
γίνεσαι θάλασσα και χρώματα αλλάζεις

Χλωμό φεγγάρι που μ’ έχεις πάρει
από μικρό παιδί γινήκαμε ζευγάρι
μα είσαι φοβέρα μες τον αέρα
και δεν υπάρχεις να μου πεις μια καλημέρα