Μακριά εσύ, μακριά κι εγω,
θάλασσα μας χωρίζει,
μόνο μελάνι και χαρτί,
μας επαρηγορίζει.

Ίντα `χει ο ήλιος με τα σε,
κι όταν σε δει θαμπώνει,
κι όταν σε δει στην γειτονιά,
ανέφαλο ζυγώνει.

Ηβράδιασε και σήμερα,
πάει κι αυτή η μέρα,
δεσ’ ουρανέ τα μάτια μου,
να πάρει ο νούς μου αγέρα.