Θα γελάς και θα κλαις
δε θα ξέρεις τι σου συμβαίνει

θα μιλάς με σιωπές
το άρωμά μου
πάνω σου θα μένει

τα δικά μου τραγούδια θ’ ακούς
και θα σκέφτεσαι άλλους καιρούς
και θα κλαις και θα θυμάσαι
τι θα γίνω μη φοβάσαι
τα δικά μου τραγούδια ν’ ακούς

Θα πονάς κι ας μην φταις
δε θα ξέρεις τι σε περιμένει

θα μετράς ενοχές
για μια αγάπη
που είναι πια χαμένη

κάτι απογεύματα θλιμμένα
πάντα θα θυμίζουνε εμένα
κάτι απογεύματα με κρύο
πάντα θα θυμίζουν ένα αντίο