Ένα σύντροφο διαλέγαμε
στου πάθους την αρχή σε κάποια μέρη σκοτεινά
δυο κουβέντες θ’ ανταλλάζαμε
κρατώντας το ποτό, κάποια τσιγάρα, μια φωτιά
δε θα γινότανε να σμίγαμε εμείς
διαφορετικά

Και μετά ήρθαν τα ψέματα
στα δωμάτια μας μέσα τα τηλέφωνα κρυφά
και μηνύματα με θέματα
που βρίσκαμε να λύσουμε οι δυο μας στα κλεφτά
δε θα γινότανε να ζήσουμε εμείς
διαφορετικά

Στα μπαλκόνια δε θα βγαίναμε
στις γλάστρες τα λουλούδια μας μαραίνονταν συχνά
Από φόβο μη μας βλέπανε
οι άνδρες, οι γυναίκες, η ζωή και τα παιδιά
πώς αλλιώς να συνεχίζαμε εμείς
διαφορετικά;

Στα δικά μας τα αισθήματα
Υπήρχε πάντα η διαφορά κι ήτανε προσωπικά
Όλα εκείνα τα διλήμματα
που μπλέξαμε τα πρέπει με τα θέλω ενοχικά
Δεν μας αρκούν τα μυστικά
Διαφορετικά