Αγάπη μου, σε σκάλισα στην πέτρα,
στα στήθια μου σε χάραξα πληγή,
στα μάτια μου για κοίταξε και μέτρα,
μια θάλασσα, θάλασσα
η αγάπη κι η στοργή.

Όνειρα κι αισθήματα, χαρτιά τσαλακωμένα,
δεν υπάρχει τίποτα πέρα από `σένα.
Τα δικά μου βήματα εδώ σταματημένα,
δεν υπάρχει τίποτα πέρα από `σένα.

Αγάπη μου, το βλέμμα σου ορίζει
το πότε θα πονώ και θα γελώ.
Μ’ ανέβασες ψηλά και σου αξίζει,
τα χέρια σου, τα χέρια σου
με πλάθουν σαν πηλό.

Όνειρα κι αισθήματα, χαρτιά τσαλακωμένα,
δεν υπάρχει τίποτα πέρα από `σένα.
Τα δικά μου βήματα εδώ σταματημένα,
δεν υπάρχει τίποτα πέρα από `σένα.