Απόψε πού θα κοιμηθείς
παιδί βασανισμένο
μέσα στο δρόμο της ζωής
αστέρι είσαι χαμένο...

Δέρνει το βήμα σου ο βοριάς
παίρνει η βροχή το δάκρυ
γιατί στο σπίτι που θα πας
δε θα με βρεις κι αν με ζητάς
στου χωρισμού την άκρη.

Απόψε πώς να κοιμηθείς
χωρίς τη συντροφιά μου
και τη ζωή πώς να χαρείς
αφού είσαι μακριά μου.

Δέρνει το βήμα σου ο βοριάς
παίρνει η βροχή το δάκρυ
γιατί στο σπίτι που θα πας
δε θα με βρεις κι αν με ζητάς
στου χωρισμού την άκρη.