Εγώ, ο άνθρωπός σου, δεν είμαι πια...
Ένας κρυφός καημός σου, μόνους μας κρατά...
Σε πήρε η νύχτα, το σκοτάδι,
τι το θες το χάδι;

Κι όπως στο χέρι, το χέρι μου κρατάει...
Είναι μαχαίρι το χάδι και πονάει...
Είναι μαχαίρι το χάδι και πονάει...
Όπως στο χέρι, το χέρι μου κρατάει...

Εγώ, ο άγγελός σου, δε θα ’μαι πια...
Ο δρόμος ο δικός σου άλλον δε χωρά...
Σε πήρε η νύχτα, το σκοτάδι,
τι το θες το χάδι;

Κι όπως στο χέρι, το χέρι μου κρατάει,
είναι μαχαίρι το χάδι και πονάει...
Είναι μαχαίρι το χάδι και πονάει,
όπως στο χέρι, το χέρι μου κρατάει...