Ο έρωτας στην πόλη είναι καπνισμένος
απ΄τις τσιμινιέρες βγαίνει και πετά
Στις χαμένες στάσεις των λεωφορείων
βγαίνει βουρκωμένος μόνος και κοιτά

Ο έρωτας στην πόλη είναι ένας φαντάρος
κι είναι μεσημέρι, κι είναι Κυριακή
Στέκει και διστάζει, στις φωτογραφίες
κινηματογράφου, κάτω απ΄τη βροχή

Ο έρωτας στην πόλη είναι ένα κορίτσι
με φτηνό φουστάνι, ρόδο στο λαιμό
με βαμμένα μάτια, δαγκωμένα χείλη
θα ΄ρθει να βαδίσω μέσα στον καιρό

Ο έρωτας στην πόλη είναι ερειπωμένος
σαν ξενοδοχείο που σιγά θα μπουν
Έξω όλο θα βρέχει, κι όλο θα νυχτώνει
δίχως να κοιτιούνται, βιαστικά θα βγουν