Έτσι κι αλλιώς
απ’ τη ζωή σου ανθίζουν
και συ μαραίνεσαι.

Πώς να στεριώσει δίκιο,
δίχως σύγκρουση.
Θα ματώσεις,
νερό να πιεις, να ξεδιψάσεις λίγο,
θα ματώσεις.

Μην τους χαρίσεις,
την αυγή και στο σκοτάδι σβήσεις.
Θα ματώσεις,
νερό να πιεις, να ξεδιψάσεις λίγο,
θα ματώσεις.

Έτσι κι αλλιώς
απ’ τη ζωή σου ανθίζουν
και συ μαραίνεσαι.

Μη φοβηθείς,
και στο σκοτάδι σβήσεις,
σαν ματώσεις.
Δε θα στεριώσει δίκιο,
δίχως σύγκρουση.
Ήλιο να βρεις, θα ματώσεις.