Μη ρωτάς τι έχω και πίνω και μεθάω
Τον εαυτό μου δεν προσέχω πίνω χάπια να γελάω.
Μη ρωτάς που πάω εσένα εξάλλου τι σε νοιάζει
Αφού είσαι η αιτία τι να σε πειράζει.

Έπαθα κατάθλιψη και βαριά μελαγχολία
Και για όλα ευθύνεται η δική σου η απουσία.
Έπαθα κατάθλιψη δεν κοιμάμαι πια τα βράδια
Απ’ την ώρα που `χεις φύγει η ζωή μου είναι άδεια.

Η νύχτα δεν περνάει με καίει η θύμησή σου,
Η αγάπη σου πονάει και το πικρό φιλί σου.
Σε λίγο ξημερώνει και δεν έχω πού να πάω,
Αφού είσαι η αιτία που σαν τρελός γυρνάω.