(Νέοι συριγμοί με φωνές ακούγονται... με λαβυρινθώδεις ήχους... από τις Σεληνιακές Υπάρξεις... ενώ πλησιάζουν τον Λαβύρινθο των Παθών...)

...Μες στον Λαβύρινθο των Παθών χανόμαστε...
...που παίρνουν άυλη μορφή...
...Μνήμες Παθών... ...μας αγκαλιάζουν...

(Ακούγονται φωνές...)

“...Εμείς!...
Τα Πάθη των Θνητών...
Στον σκοτεινό Λαβύρινθο των Παθών... μέσα του ζούμε...”

“...Είμαστε πάθη σκοτεινά!...”

“...Τροφή μας είναι το σκοτάδι!...”

“...Οι αλυσίδες των παθών ατέλειωτες...”

“...Όλοι κάνουν προσπάθειες να ξεφύγουν...”

“...Όμως... Ποτέ...”

“...Δεν ξέφυγε κανείς!...”

“...Μες στον Λαβύρινθο των Παθών...
το ταξίδι των θνητών... ποτέ δεν τελειώνει...”