(Νέοι συριγμοί με φωνές ακούγονται... με ήχους φόβου... από τις Σεληνιακές Υπάρξεις... ενώ πλησιάζουν τα Μονοπάτια του Φόβου...)

...Πάνω απ’ του Φόβου τα Μονοπάτια αιωρούμαστε...
...ενώ ανάλαφρα ανεβαίνουμε ψηλά του...

...Εδώ...
...όλοι οι φόβοι παίρνουνε μορφή...
...εκπέμποντας του κραδασμούς τους...

(Μες απ’ τα μονοπάτια... ακούγονται φωνές... από ανθρώπινες υπάρξεις...)

“...Το μονοπάτι αυτό πού οδηγεί;...”

“...Όποιο να πάρω... νιώθω φόβο!...”

“...Σ’ όλα απλώνεται μια απειλή!...”

“...Μια απειλή... που γεννάει φόβο!...”

“...Όλες εμείς οι Οντότητες της Γης...”

“...Στα Μονοπάτια του Φόβου τριγυρνάμε...”

“...Ζούμε με φόβους υπαρκτούς...”

“...Μα... πιο πολύ... με φόβους...”

“...Που οι σκέψεις μας γεννάνε!...”