(Νέοι συριγμοί... με δυνατούς ήχους και φωνές ακούγονται... από τις Σεληνιακές Υπάρξεις... πλησιάζοντας τις Ενοχές της Προδοσίας...

...Τις Ενοχές της Προδοσίας...
...πλησιάζουμε...

Απαίσιες... Σκοτεινές... μορφές...

...Με αμέτρητα πλοκάμια...
...των ανθρώπων πνίγουν τις υπάρξεις...

(Ακούγονται φωνές... γεμάτες ενοχές...)

“...Τι τυραννία απαίσια είν’ αυτή!...”

“...Προδοσίες παλιές... στριφογυρίζουν μέσα μου!...”

“...Αιώνιες... φριχτές στιγμές σβήνουν την ύπαρξή μου...”

“...Της προδοσίας οι ενοχές... δεν μ’ άφησαν ήρεμο ύπνο να γευτώ...”

“...Η προδοσία μιας αγάπης με τυραννά!...”

“...Αόρατες υπάρξεις... με σφίγγουνε αλύπητα... μέχρι θανάτου...”

“...Προδότες γέμισε παντού!...”

“...Οι προδοσίες γύρω μου με ειρωνεία χορεύουν!...”

“...Προδότες... φίλοι...”

“...Αγαπημένα πρόσωπα... κι εχθροί!...”

“...Της Προδοσίας το Στέμμα πλημμύρισε... και στάζει αίμα!...”

“...Χιλιάδες προδοσίες παντού!... Χιλιάδες γκρεμισμένοι θρόνοι...”