Σωρός τα πράγματα, σπασμένα εδώ και εκεί
κι είναι το σπίτι μας εικόνα τραγική
όλα θυμίζουν έναν παραλογισμό
δεν τον γλιτώνουμε αυτόν το χωρισμό

Μέσα στα λάθη μας καμένοι εραστές
και οι δυνάμεις μας αφήνουνε και αυτές
στο πεπρωμένο μας δεν ήτανε γραφτό
αυτό το έγκλημα το κάναμε κι οι δυο

Φταίμε
σαν εμπρηστές όλα τα καίμε
σταμάτα τώρα, τι να λέμε;
Φταίμε, φταίμε

Αυτός ο έρωτας δεν άξιζε να ζει
κι ήτανε λάθος μας που ζούσαμε μαζί
σαν ένα τζάμι που `χε σπάσει από καιρό
και τα κομμάτια του μας κόψαν και τους δυο

Τώρα το χώμα έχει στεγνώσει απ’ τη βροχή
και εμείς τη δίψα μας την κάναμε ενοχή
δεν έχει όνειρα η ζωή άλλα για μας
για ποιαν αγάπη και ποιον έρωτα μιλάς