Τι έχεις καμωμένα
Και θυμάμαι εσένα βράδυ και πρωί
Κι ας περάσαν χρόνια
Περιμένω ακόμα ένα σου φιλί

Έλα σαν το τζιβαέρι να φυσά ξανά τ’ αγέρι
Και να φτάνει στην αυλή σου και στην πόρτα σου
Ν’ ανεβαίνει σκαλοπάτια να φυσά στα δυο σου μάτια
Να δροσίζει τα μαλλιά σου και τα χείλη σου

Τι έχεις καμωμένα
Και θυμάμαι εσένα βράδυ και πρωί

Κι όσα είναι ειπωμένα
Λόγια ξεχασμένα τ’ άφησες εσύ
Στην καρδιά μου επάνω
Και πώς να γλυκάνω τούτη την πληγή