Χωρίς εσένα
πόση εγκατάλειψη κλεισμένη σε δυο λέξεις
πάλι κατάφερες κι απόψε να με μπλέξεις
χωρίς εσένα

Χωρίς εσένα
να δίνω μάχη συνεχώς να σε κερδίσω
δίχως να ξέρω αν θα πεθάνω ή αν θα ζήσω
χωρίς εσένα
χωρίς εσένα

Κι ας με πειράζει
θέλω να ξέρεις από πείσμα σε τελειώνω
κι αν ήσουν ήλιος μου, διαλέγω να κρυώνω
αρκεί για πάντα απο `σένα να σωθώ

Κι ας με πειράζει
ήρθε η ώρα να μιλήσει η λογική μου
δώσε μου πίσω την υπόλοιπη ζωή μου
και σου υπόσχομαι πως δε θα σ’ αγαπώ

Κι ας με πειράζει . . .

Χωρίς εσένα
μένει το σχήμα σου στο στρώμα που `ναι άδειο
έχω τη δύναμη μα λείπει το κουράγιο
χωρίς εσένα

Χωρίς εσένα
σε μία έκρηξη θυμού ν’ αποφασίσω
να σε διαγράψω πριν προλάβω να λυγίσω
χωρίς εσένα
χωρίς εσένα . . .