Όπως πετούν τα πουλιά για μέρη πιο ζεστά,
έτσι απλά μια μέρα θα φύγεις κι εσύ.
Όπως θα πέφτει η βροχή, απαλά θα μουσκεύει τη γη,
έτσι απλά μια μέρα θα γίνεις βροχή.

Κύκλος είν’ η ζωή, πάντοτε κλείνει
μα πονάει πιο πολύ όσους πίσω αφήνει.
Κύκλος είν’ η ζωή, πάντοτε κλείνει,
μα όσα έγραψε η καρδιά δε σβήνει.

Λένε σαν περνάει ο καιρός
της απουσίας ο πόνος ξεθωριάζει κι αυτός
μα ο δικός μου πόνος
είναι ζωντανός.

Κι όταν θα φύγεις μακριά
δε θα συγκριθούμε ξανά
και τα μυστικά μας
θα μείνουν κρυφά.