Τραγιάσκα και γαρύφαλλο,
μουστάκι και μαλλούρα,
ο πρώτος κι ο καλύτερος
όπου φυσάει η κουλτούρα.

Ναζίμ Χικμέτ στην τσέπη του,
δεν τον χωρούν οι στράτες.
Σαν φτάνει στα Προπύλαια
μιλάει για επαναστάτες.

Το λάθος όμως έκανε
να γίνει υπαλληλάκος.
Τα όνειρα που έπλαθε
τα σκέπασε ένας λάκκος.

Γυαλάκι μαύρο στρόγγυλο,
γελέκο μ’ αλυσίδα.
Να φτιάξει ο κόσμος, έλεγε,
υπάρχει μια ελπίδα.

Μια έχθρα είχε πάντοτε
με το κατεστημένο.
Ζητούσε κάτι άυλο,
κάτι αφηρημένο.

Το λάθος όμως έκανε
να γίνει υπαλληλάκος.
Τα όνειρα που έπλαθε
τα σκέπασε ένας λάκκος.