Μόνο που το σκέφτομαι
και με πιάνει ζάλη:
με την ίδια τη φωτιά
να ζεσταίνεις κι άλλη.

Μου `κανες σταυρό προχτές,
όρκο μου `κανες εχτές,
μα τα ίδια πάλι.

Πώς τα, πώς τα,
πώς τα μπόρεσες, Κώστα;

Η μάνα σου που μ’ αγαπά
θα σε βάλει πόστα.

Μόνο που το σκέφτομαι
και με πιάνει ζάλη:
η δική σου αγκαλιά
να χωράει κι άλλη.

Λόγο μου `δωσες προχτές
και υπογραφή εχτές,
μα τα ίδια πάλι.

Πώς τα, πώς τα,
πώς τα μπόρεσες, Κώστα;

Η μάνα σου που μ’ αγαπά
θα σε βάλει πόστα.