Αύγουστος στην Αθήνα κι είν’ η καρδιά μου άδεια
κι εσύ γυρεύεις χάδια σ’ απόμερα νησιά.
Επέστρεψες στην φύση και μ’ έχεις παρατήσει
μα σαν γυρίσεις θα `σαι υπάλληλος ξανά.

Κι αυτή που `χεις γνωρίσει και κάνει τη μαινάδα
μόλις εδώ γυρίσει θα είναι απλώς ξανθιά
θα ψάχνεις τα φιλιά μου, όμως εγώ, πασά μου,
δεν κάνω διακοπές στον έρωτα ξανά.

Συνάντησα στο άστυ ωραίο μετανάστη
που ξέρει τη φυγή του με δάκρυ να μετρά.
Αύγουστος στην Αθήνα και την περνάμε φίνα
με παίρνει από το χέρι και πάμε στον Σχοινιά.