Στις ερημιές του φεγγαριού συχνά περιπλανιέμαι
και στη σιωπή της μοναξιάς πικρά αναρωτιέμαι
πόσες φορές αγάπησα κι έδωσα την ψυχή μου,
σε όνειρα που στοίχειωσαν κι έγιναν φυλακή μου.

Πες μου από πού να κρατηθώ.
Δώσε μου ελπίδα να πιαστώ.
Ό,τι πίστεψα δεν ήταν αρκετό

Να ξημερώσει καινούργια μέρα,
ένα παράθυρο ν’ ανοίξει στο φως,
ένα χαμόγελο, μια καλημέρα,
Ήρθε ο καιρός.

Στην αμμουδιά της θάλασσας τον κόσμο συλλογιέμαι
και στα γαλάζια κύματα συχνά παραπονιέμαι.
Πόσες φορές ανοίχτηκα κι έδωσα την καρδιά μου
σε πρόσωπα, που έπρεπε να μείνουν μακριά μου.

Πες μου από πού να κρατηθώ.
Δώσε μου ελπίδα να πιαστώ.
Ό,τι πίστεψα δεν ήταν αρκετό

Να ξημερώσει καινούργια μέρα,
ένα παράθυρο ν’ ανοίξει στο φως,
ένα χαμόγελο, μια καλημέρα,
Ήρθε ο καιρός.