Στο ηλιοβασίλεμμα είχαμ’ ανταμώσει
μ’ ένα χειροφίλημα κι ύστερα σιωπή,
νιώθαμε κι οι δύο μας αγωνία τόση,
που κανείς δεν άρχιζε κάτι για να πει.

Κοιταζόμαστε στα μάτια
μ’ ένα πάθος φλογισμένο,
ώσπου σμίξαμε τα χείλη
στο φιλί το φοβισμένο.

Το ηλιοβασίλεμμα βλέπαμε στο δείλι,
σιωπηλοί και άβουλοι από την ντροπή,
βούρκωναν τα μάτια μας κι έκαιγαν τα χείλη,
μα τα λόγια χάθηκαν μέσα στην σιωπή.

Κοιταζόμαστε στα μάτια
μ’ ένα πάθος φλογισμένο,
ώσπου σμίξαμε τα χείλη
στο φιλί το φοβισμένο.