Ήσουν ξανθό Μαγιάπριλο,
είχες ανθούς στα χείλη,
ήσουν τραγούδι του Μαγιού,
ήσουν δροσιά τ’ Απρίλη,
ήσουν τραγούδι του Μαγιού,
ήσουν δροσιά τ’ Απρίλη.

Κι ήταν οι δυο μας οι καρδιές
γαρύφαλλα κι ανθίζαν,
και της αγάπης οι καημοί,
πουλιά που φτερουγίζαν,
και της αγάπης οι καημοί,
πουλιά που φτερουγίζαν.

Κι ήρθε ξανά Μαγιάπριλο
κι ο κήπός έχει ανθίσει,
μα τους καημούς που πέθαναν,
ποιος θα τους αναστήσει,
μα τους καημούς που πέθαναν,
ποιος θα τους αναστήσει.