Βαρέθηκα την γειτονιά
που έχει σπίτια χαμηλά,
που έχει σπίτια χαμηλά,
φτωχές αυλές χωρίς σκαλιά
κι άσπρες κορδέλες.

Θέλω ν’ ανέβω πιο ψηλά
γιατί έχω όνειρα πολλά,
γιατί έχω όνειρα πολλά
και η ζωή θα μου γελά,
γεμάτη τρέλες.

Τώρα βρήκα μιαν αγάπη πιο μεγάλη
και μαράζι πια δεν βάζω στην καρδιά,
όσες πίκρες κι αν επέρασα, χαλάλι,
τις ξεχνάω στην δική της αγκαλιά.

Βαρέθηκα την γειτονιά
που έχει σπίτια χαμηλά,
που έχει σπίτια χαμηλά,
φτωχές αυλές χωρίς σκαλιά
κι άσπρες κορδέλες.

Θέλω ν’ ανέβω πιο ψηλά
γιατί έχω όνειρα πολλά,
γιατί έχω όνειρα πολλά
και η ζωή θα μου γελά,
γεμάτη τρέλες.

Τώρα βρήκα μιαν αγάπη πιο μεγάλη
και μαράζι πια δεν βάζω στην καρδιά,
όσες πίκρες κι αν επέρασα, χαλάλι,
τις ξεχνάω στην δική της αγκαλιά,
όσες πίκρες κι αν επέρασα, χαλάλι,
τις ξεχνάω στην δική της αγκαλιά.