Ακούω το βλέμμα σου !
Κύμα αδιάκοπο
στην άκρη των ματιών σου όταν σωπαίνεις.
Στις τρίλιες άνεμος
για λόγια ανείπωτα σαν ανασαίνεις.
Άρπα του πόθου σου,
πρελούδια της φλύαρης σιωπής σου συγχορδίζει.
Απ’ τ’ ανοιχτά σου βλέφαρα
τα μύχια κλέβει μυστικά και τα προδίνει.

Τι ομορφιά όταν σωπαίνεις !
Ανυποψίαστα
το βλέμμα σου εξομολογείται.