Στη δουλειά απ’ το πρωί
μια μέρα του χειμώνα,
μ’ έναν ήλιο για εκδρομή
ξεμυαλίζεται το σώμα.

Ένα βράδυ μου `χες πει
πως βαρέθηκες τα ίδια,
να έρχεται η Παρασκευή
μα ποτέ της με ταξίδια.

Γι’ αυτό μωρό μου
πιάσ’ την ιδέα που πετάω,
μεσοβδόμαδο ρεπό,
στο γραφείο δεν πατάω.
Γι’ αυτό μωρό μου,
πιάσε το χέρι που σου δίνω,
τα λεφτά για τον ΟΤΕ
στο ντεπόζιτο τα ρίχνω.
Και βάζω μπρος
και βάζω μπρος.

Σινεμά τις Κυριακές
που κοιμώμαστε νωρίς,
στην ταινία οι εραστές
ζούνε όσα επιθυμείς.

Στο σαλόνι ο καναπές
σαν καράβι που βουλιάζει,
να αλλάζουμε κανάλια
μα η ζωή να μην αλλάζει.