Θα δεις αγάπη μου γλυκιά
πως τίποτα δεν είναι ιδιο,
όταν η νύχτα χρώμα αλλάζει
και στην καρδιά σου αίμα στάζει.

Θα δεις αγάπη μου τον ουρανό
να `ναι υπόγεια, χαμηλά,
να `ναι αυτό που αποζητάνε
αυτοί που άλλο δε βαστάνε.

Γιατί είναι αγάπη μου αλλιώς
να πολεμάς με όπλα
κι άλλο αγάπη μου να τρως
χώμα από τη δίπλα πόρτα.

Θα δεις αγάπη μου τα πρόσωπα
να `ναι βουβά, χαρακωμένα,
όχι από επίπονη εργασία
αλλά καταναγκαστική ανία.

Πάμε να φύγουμε απο `δω
δεν έχει τίποτα σου λέω
δικό σου ή δικό μου
μα και να έχει, αγάπη μου
θα ανήκει στον εχθρό μου.