Και πού να πας και πού να `ρθείς
και πού να επιστρέψεις,
που `ναι τα ξένα μακρινά
κι ειν’ τα δικά μας ξένα
και πού να επιστρέψεις.

Μικρή βαλίτσα και βαριά,
γεμάτη πέτρα κι ήλιο,
είναι το εμπρός ανήλιαγο
κι είναι σκληρό το πίσω
και πού να σ’ ακουμπήσω.

Μικρή βαλίτσα κι αδειανή
κι ας μου `κοψε τα χέρια,
δε βρίσκω τόπο να σταθώ,
ματώνω να σ’ αφήσω,
λυγώ να σε κρατήσω.

Και πού να πάω και πού να `ρθώ
και πού να επιστρέψω,
που `ναι τα ξένα μακρινά
κι είν’ τα δικά μου ξένα
και πού να επιστρέψω.