Είχαμε ήσυχα ξαπλώσει πάνω στην άμμο
κι ακούγαμε τη νύχτα τα αεροπλάνα.
Μας κοιτούσαν
κι όλα γύρω μας γελούσαν.

Μου κράταγες σφιχτά τα χέρια
και πέφταν πάνω μας τ’ αστέρια σαν βροχή.
Κι ύστερα χάθηκε ο χρόνος
κι είχε το χώμα απ’ τον ιδρώτα μας βραχεί.

Μύρισε δροσερός αέρας
και τα πουλιά είχαν αρχίσει μια γιορτή.
Έλαμψε κόκκινη μια σφαίρα
κι ανάσανα την πρώτη μέρα.