Υπάρχουν λένε παραμύθια
που αν τα πιστέψεις μια φορά
μετά είναι αλήθεια.
Υπάρχουν δρόμοι να βαδίσεις
αρκεί να νιώθεις δυνατός,
να μη λυγίσεις.
Υπάρχουν θαύματα μεγάλα
ψάρια μεγάλα και μικρά μέσα στη γυάλα.
Υπάρχουν φίλοι πουλημένοι,
υπάρχουν άνθρωποι απλά
αγαπημένοι.

Μα θα σου μάθω ένα τραγούδι
για να ξορκίζεις το κακό που σε μεθάει,
τραγούδησέ το δίχως σκέψη,
είναι παλιό και μαγικό
και πάει κάπως έτσι.

Κάτω απ’ τα πόδια μου δυο ράγες μου φυτέψαν
και μου χαράξανε πορεία συγκεκριμένη
μου ψιθυρίσαν η ζωή δεν περιμένει,
όποιος θελήσει ανεβαίνει ή κατεβαίνει.

Μου `βαλαν ένα παλιοτσίγρο στο στόμα
και του φιλιού μου η γεύση έμοιαζε με χώμα
κι εγώ τους είπα ευχαριστώ και μη σας νοιάζει
θα το καπνίζω μια ζωή να με σκουριάζει

Μα όσο περνάει ο καιρός αναρωτιέμαι
αυτόν τον δρόμο αν τον διάλεξα μονάχος
κι όταν οι φλέβες μου τραντάζονται απ’ το άγχος
τσιγάρο ανάβω κι από τον καπνό κρατιέμαι.

Μα το ταξίδι αυτό στο τέλος πλησιάζει
θα δώσω μια κι από τις ράγες θα το σκάσω
έτσι κι αλλιώς δεν έχω τίποτα να χάσω
και το έργο αυτό τώρα πια δε μου ταιριάζει.