Η Κατσίκα

Θα σας πω ένα παραμύθι ενός Γάλλου ποιητή,
όμορφου σαν το παλιό κρασί.
Όμορφος σα λιποτάκτης ή σαν άταχτο παιδί
που το σκάει απ’ του σπιτιού του την αυλή.

Η κατσίκα του κύριου Σεγκέν ήταν όμορφη και καλοβολεμένη
Τη βρήκανε μια μέρα σκοτωμένη, στο βουνό.
Ο κύριος Σεγκέν και όλο το χωρίο είπανε με ύφος πονηρό:
«Τις αχάριστες, να τι τις περιμένει!»

Το μουστάκι που `χω αφήσει,
λίγο μ’ έχει ωφελήσει
και η άποψη μου μένει παιδική.
Στην παραγωγή κι αν μπήκα
μέσα μου έχω μια κατσίκα
που συνέχεια γυρεύει να λυθεί!

Η κατσίκα του κύριου Σεγκέν έφαγε μια νύχτα το σκοινί της,
είχε φύγει από το νταβατζή της, η τρελή
και τα αγρίμια την είχανε ξεσκίσει
μα η κατσίκα του Σεγκέν είχε κρατήσει ως το πρωί...