Η μικρούλα, η μικρή Μαργαρίτα,
να διαβάζει, δεν μπορεί, άλφα βήτα.
Στα ματάκια της κυλά ένα δάκρυ,
το βιβλίο της πετά σε μιαν άκρη.

Το ποδάρι της χτυπά και φωνάζει,
την κοιτάζουν τα παιδιά, κάνουν χάζι.
Να διαβάζει, δεν μπορεί, άλφα βήτα,
αχ! τι άτακτο παιδί, Μαργαρίτα.