Μπες στου ονείρου μου τον ωκεανό
σαν μυστικό καλά κρυμμένο,
γίνε καράβι, άνοιξε τα πανιά,
ψάξε στεριά, σε περιμένω.

Σ’ έχασα νωρίς,
στης σιωπής το υγρό σου βλέμμα,
τώρα στα όνειρά μου κατοικείς,
γίνε βροχή να πλύνεις την πληγή.

Βρες τ’ ουρανού το πιο γλυκό δειλινό
κι ύστερα μπες στα όνειρά μου,
να’ σαι ο ήλιος, να `μαι εγώ το νερό,
να βυθιστείς στη θάλασσά μου.