Το σκοτάδι με κυκλώνει,
ο ιστός του με τυλίγει,
στο παιχνίδι που μου στήνεις
πάλι μόνο δεν μ’ αφήνει.

Είν’ ατέλειωτη η ώρα,
μια μεγάλη ανηφόρα,
όλα γύρω μ’ ένα χρώμα,
τί να περιμένω ακόμα.

Ένα φως αναζητώ, να νικήσω το σκοτάδι
και η μέρα που θα έρθει, να μου φέρει ένα χάδι,
και τη μέρα που θα έρθει, να τη νιώσω μ’ ένα χάδι.

Σαν εφτάψυχο κοράκι
πάλι η νύχτα τριγυρίζει,
μέσ’ στα δίχτυα της με ρίχνει
σε μια θάλασσα π’ αφρίζει.

Έχω χάσει τα νερά μου,
ψάχνω να `βρω τη στεργιά μου,
ακυβέρνητο καράβι,
πώς θα φύγει αυτό το βράδυ.

Ένα φως αναζητώ, να νικήσω το σκοτάδι
και η μέρα που θα έρθει, να μου φέρει ένα χάδι,
και τη μέρα που θα έρθει, να τη νιώσω μ’ ένα χάδι.