Κρήτη μου, όμορφο νησί,
κλειδί του Παραδείσου,
θεριό ανήμερο εσύ,
βγες να σε χαιρετήσουν.

#
Κρατάς δεξιά μιαν ήπειρο,
αριστερά μιαν άλλη,
τους παζεις τη βροντόλυρα,
για να χορέψουν πάλι.
#

Όταν σε βλέπω στέκομαι,
το μπόι χαμηλώνω,
το βούισμα σου γεύομαι,
κι απ’ τις φωνές σου λιώνω.

#
Κρατάς δεξιά μιαν ήπειρο,
αριστερά μιαν άλλη,
τους παζεις τη βροντόλυρα,
για να χορέψουν πάλι.
#

Αντάρα πιάνει στα βουνά,
τ’ αγρίμια δίνουν όξω,
κι όταν αστράφτει και βροντά,
βγαίνεις ουράνιο τόξο.

#
Κρατάς δεξιά μιαν ήπειρο,
αριστερά μιαν άλλη,
τους παζεις τη βροντόλυρα,
για να χορέψουν πάλι.
#