Αγαπιόμαστε με πάθος τώρα και οι δυο
κι όταν με φιλάς, μεθάω δίχως να τα πιω,
με μεθάει η ομορφιά σου
και τα μάτια τα γλυκά σου,
με μεθάς εσύ κι όχι το κρασί.

Αχ, αχ, με μεθάς εσύ,
αχ, αχ, κι όχι το κρασί.

Σ’ αγκαλιάζω και δεν πίνω ούτε μια γουλιά,
για να ζαλιστώ, μου φτάνουν μόνο δυο φιλιά,
με μεθάει η ομορφιά σου
και τα μάτια τα γλυκά σου,
με μεθάς εσύ κι όχι το κρασί.

Αχ, αχ, με μεθάς εσύ,
αχ, αχ, κι όχι το κρασί.

Δεν το θέλω το ποτήρι, ούτε το πιοτό,
φτάνουν τα δικά σου χάδια για να ζαλιστώ,
Σ’ αγκαλιάζω και δεν πίνω ούτε μια γουλιά,
για να ζαλιστώ, μου φτάνουν μόνο δυο φιλιά,
με μεθάει η ομορφιά σου
και τα μάτια τα γλυκά σου,
με μεθάς εσύ κι όχι το κρασί.

Αχ, αχ, με μεθάς εσύ,
αχ, αχ, κι όχι το κρασί.