Το ρολόι στον τοίχο κλαίει στο γνώριμο ήχο,
στο κρεβάτι μας, νεκρό κάθε φιλί.
όλα γύρω θλιμμένα κι εγώ λέω για σένα
που σε πήρε η νύχτα, να μ’ ανοίξει πληγή.

Όλα αυτά, ένα τέλος
σε μια όμορφη αρχή,
ένας έρωτας σβήνει
κι έξω κλαίει η βροχή,
κι έξω κλαίει η βροχή.

Ένα γράμμα στην άκρη, βουτηγμένο στο δάκρυ,
χαμένο βήμα, φωτιά και προσταγή,
ο καθρέφτης γελάει και στον ίσκιο, φιλάει
μια αγάπη χαμένη στο ψυχρό του γυαλί.

Όλα αυτά, ένα τέλος
σε μια όμορφη αρχή,
ένας έρωτας σβήνει
κι έξω κλαίει η βροχή,
κι έξω κλαίει η βροχή.