Μια γωνιά του κόσμου αυτού μονάχα δώστε μου.
Ούτε ταξίδια μακρινά ούτε και ξένα μέρη.
Δυο δρόμους για να περπατώ, φως και αέρα δώστε μου
και λίγα δέντρα να σταθούν πουλιά το μεσημέρι.

Δώστε μου κι έναν άνθρωπο να λέω τους καημούς μου.
Να πίνουμε λίγο κρασί και να σιγομιλάμε.
Ν’ ακούω κι εγώ ξένους καημούς και να παρηγορούμαι
δυο μάτια να χω να κοιτώ, οι μέρες να κυλάνε.

Μια γωνιά του κόσμου αυτού μονάχα δώστε μου
και θα βρω σίγουρα ληστή, φονιά και φίλο
δυο δρόμους για να περπατώ, φως και αέρα δώστε μου
κι εγώ θα βρω τον έρωτα και τον πιστό μου σκύλο.