Κάποιες φορές νιώθω που λες πως όταν πιω
Λάθη του χτες και ενοχές τα συγχωρώ
Δεν μπορώ και πάλι να ησυχάσω
πόσο δύσκολο είναι να ξεχάσω
Και δε θα σου κρυφτώ
με πονάει το αντίο

Απόψε φέρτε μου να πιω
Και άστε με να παρασυρθώ
Μπρος στα σκαλιά του να βρεθώ χωρίς εγωισμό
Και όσα δεν τολμούσα να τα πω

Απόψε φέρτε μου να πιω
Και αφήστε με να ξεχαστώ
Γιατί δεν έπρεπε να πω
Αντί για σ’ αγαπώ, αντίο

Κάποιες φορές, νιώθω που λες, πως όταν πιω
Κλείνω πληγές, σβήνω φωτιές και επιζώ
Πως αλλιώς,
Πώς να με ξεγελάσω, πως το λάθος που έκανα να αλλάξω
Και δε θα σου κρυφτώ
με πονάει το αντίο