Με λες μωρέ, σε λέω μωρό
και σ’ αγαπάω και για τους δυο
όσο μπορώ, άμα ευκαιρώ.

Μια σχέση ανισότιμη
που αν τη χάσω θα χαθώ,
να κάνω λες και είδα πια
το μόνο φως το αληθινό,
σιγά το φως το αληθινό.

Η Ακρόπολη δεν είναι για να πέφτεις,
είναι να κάθεσαι από κάτω να τη βλέπεις.
Η Ακρόπολη δεν είναι για να πέφτεις,
είναι να πας μια βόλτα και να τη χαζεύεις.

Μ’ εγωισμούς κι αναστολές
και δε σε θέλω αν δε με θες,
γίνεται το αύριο σαν χθες.

Κι εγώ μονάχος προχωρώ,
μονάχος μπαίνω στο χορό
και σ’ αγαπώ και για τους δυο,
όσο μπορώ, άμα ευκαιρώ,
όσο μπορώ, άμα ευκαιρώ.