Αντέχω τα όνειρα που έχω στην καρδιά μου,
μιλάω για δύναμη μα εσύ είσαι μακριά μου,
διαλέγω ό,τι διάλεξες, χωρίς την αγκαλιά μου,
μα οι σκιές πονάνε και οι κατάρες πιάνουν.

Αντέχω να θέλω,
αντέχω να είμαι.

Σωπαίνω τώρα, μα η σιωπή δε με διαλέγει,
τεντώνω τα όνειρα, σου δίνω το σχοινί, μα αυτό σου πέφτει,
παίρνω τον κόσμο σοβαρά, μα αυτός γυρίζει,
κρατάω το χέρι σου σφιχτά, μα έχει πάψει να ελπίζει.

Αντέχω να θέλω,
αντέχω να είμαι.

Αντέχω να θέλω,
αντέχω να είμαι.