Τι χρώμα έχει μια συγγνώμη σου
Θάλασσα είναι ή πουλί;
Κι αν τη ζητήσουνε τα χείλη σου
Πάλι θα μοιάζει μ’ απειλή

Πως μαστιγώνεται η ανάσα σου
Αέρας γδέρνει την στιγμή
Τρυπάει το δέρμα μου το όχι σου
Κι είμαι πια στείρα εποχή

Κάθε λέξη σου θα με γερνάει
Μα μια συγγνώμη σου θα με πετάει
Σε ένα δίχτυ μεταξιού και αιθάλης
Σε μια ζωή μες στον βυθό της άλλης

Το κορμί φτερούγα θα πετάξει
Η ψυχή βοή θα σε τρομάξει
Θα μια εγώ και θα μια δίχως σώμα
Θα σαι τριαντάφυλλο στο στόμα

Τι σχήμα έχει μια συγγνώμη σου
Φεγγάρι μοιάζει η συλλαβή
Μια στάλα αλάτι στον ιδρώτα σου
Ή μια ατέλειωτη σιγή

Φωτίζεται όλο το στερέωμα
Ανάδυση και προσταγή
Κι όμως στο βύθισμα της σάρκας σου
Μόνο το ΑΧ θα ακουστεί

Κάθε λέξη θα με γερνάει
Μα μια συγγνώμη σου θα με πετάει
Σε ένα δίχτυ μεταξιού και αιθάλης
Σε μια ζωή μες στον βυθό της άλλης

Το κορμί φτερούγα θα πετάξει
Η ψυχή βοή θα σε τρομάξει
Θα μια εγώ και θα μια δίχως σώμα
Θα σαι τριαντάφυλλο στο στόμα

«Τον χρόνο ψηλαφίζει η παλάμη
Οι ίνες του μυαλού μελαγχολούν
Φυτρώνει ένα τεράστιο αγκάθι
Τα λόγια τα φωνήεντα ξεχνούν»

«Ορθώνεται η πόλη των αγγέλων
Ο έκπτωτος ζητάει αφορμές
Ασύμμετρα κωφάλαλα σημάδια
Σου δείχνουν την αγάπη που δε θες»

«Καμπύλες ερωμένες σε τραβάνε
Απ’ το σκισμένο ράσο της βοής
Φωνές που δεν αντέχεις ξενυχτάνε
Συγγνώμη όλο ζητάνε να τους πεις»

«Η πόλη είναι σπήλαιο και δρόμος
Καμάρα στρογγυλή και δισταγμός
Πεζούλι που γλιστράει κι άδειος χρόνος
Κι εσύ ένας αδέξιος χειρισμός»

Το κορμί φτερούγα θα πετάξει
Η ψυχή βοή θα σε τρομάξει
Θα μια εγώ και θα μια δίχως σώμα
Θα σαι τριαντάφυλλο στο στόμα
Θα σαι τριαντάφυλλο στο στόμα

Μα θέλω να σου πω πόσο με νοιάζει
Το ναι να πλησιάσουν οι στιγμές
Το συν μπροστά στη γνώμη να τρομάζει
Μα εγώ να γίνομαι αυτό που θες
Κι εγώ να γίνομαι αυτό που θες