Ω, Παναγιά Γαλατζανή,
βλέπε τα τα ναυτάκια,
γιατί έχει η θάλασσα χαρές,
μα πιο πολλά φαρμάκια.

Δώσ’ τους, Παναγιά, κουράγιο,
ώσπου να `ρθουν στο μουράγιο.

Καΐκια γκριζογάλανα
στο πέλαγος γυρίζουν
και τ’ ακρογιάλια του νησιού,
βαρκούλες τα στολίζουν.

Γεια σου, ναύτη παληκάρι
και χαρά στην που σε πάρει.

Στα βράχια, στις ακρογιαλιές,
τα χρόνια μου περνούσαν,
θαλασσοπούλια πέταγαν
και με παρηγορούσαν.

Το Αιγαίο κι αν `γριεύει
το ναυτάκι το μαγεύει,
το ναυτάκι το μαγεύει,
το Αιγαίο κι αν `γριεύει.