Έλα απόψε που `χω πιει δυο τελωνεία
για να πνίξω αυτή τη σκάρτη κοινωνία
τσιφτετέλι στο τραπέζι να χορέψεις
την πικρή μου την καρδιά να τη μαγέψεις

Έλα πάλι για σπατάλες και κραιπάλη
η ζωή μας είναι μία κι όχι άλλη
έλα πάλι για σπατάλες και κραιπάλη
το ξημέρωμα δεν ξέρεις πού θα βγάλει

Θέλω απόψε που `χω πιει δυο τελωνεία
και οι πίκρες με στριμώχνουν στη γωνία
μ’ ένα σπίρτο κάθε σκέψη μου ν’ ανάψω
τις σκοτούρες μου για πάντα να τις κάψω